Help mee om 500 zorgverleners op te leiden tot lepra specialisten

De missie van dokter Udeng

Lepra op het spoor komen, is volgens dokter Udeng allereerst een kwestie van goed om je heen kijken. In een gebied waar opvallend veel kinderen met lepra gediagnosticeerd worden, is er volgens hem waarschijnlijk sprake van een hoge besmettingsgraad onder de gehele bevolking. In de meeste gevallen kan er nog op tijd worden behandeld. Een hoog percentage handicaps duidt erop dat lepra niet op tijd ontdekt is, vaak door een gebrek aan kennis. Dit is eeuwig zonde. Bovendien leidt lepra vaak tot sociaaleconomische problemen. Met lepra een normale baan vinden, is bijna onmogelijk. In een inspirerend betoog stelt dokter Udeng dat er sprake is van een vicieuze cirkel.

Dokter Udeng: ‘Als mensen ernstig invalide zijn, is er maar één conclusie mogelijk: lang geleden zijn de eerste symptomen
van lepra niet herkend. Maar we hebben inmiddels geleerd dat er nog een tweede mogelijkheid is: sommige mensen weten wel dat ze lepra hebben, maar ontkennen dat hardnekkig voor zichzelf en hun omgeving. Ze zijn doodsbang om gediscrimineerd en verstoten te worden door hun familie of door de gemeenschap waarin ze wonen. In Indonesië is dat helaas heel normaal. Het zorgt ervoor dat mensen met lepra zich niet alleen angstig en beschaamd voelen, maar vaak ook te kampen hebben met depressieve gevoelens. Ze trekken zich terug en zoeken geen medische hulp, met alle gevolgen van dien.

Lepra reist snel

‘Als je eenmaal het stempel leprapatiënt hebt, word je gemeden en is het lastig om werk te vinden. Een deel van de leprapatiënten verbant zichzelf vrijwillig naar afgelegen gebieden. Een ander deel trekt, om in hun levensonderhoud te voorzien, van stad naar stad waar niemand hen (her)kent. Daar gaan ze op in de groep van andere rondreizende werkzoekenden. Onder deze werkzoekenden zitten ook weer mensen die lepra hebben, maar dat zelf niet weten.

Daarnaast zijn er ook mensen met lepra die juist naar stedelijke gebieden komen om daar op zoek te gaan naar
een betere medische behandeling. Zo reist lepra dus letterlijk rond, in vele gedaanten, en wordt nog te vaak niet herkend, met alle gevolgen van dien.’

Kansen

‘In stedelijke gebieden willen we het medisch personeel in bijvoorbeeld huisartspraktijken, ziekenhuizen en kraamklinieken, een intensieve opleiding geven. Zo kunnen zij een veel grotere rol gaan spelen in onze strijd tegen lepra. We nemen bij het zorgpersoneel bestaande vooroordelen weg en trainen hen om lepra te herkennen en indien nodig patiënten door te verwijzen naar specialisten voor een behandeling. Daarmee voorkomen we dat lepra bij patiënten leidt tot invaliditeit en stoppen we verdere verspreiding.’

Uitdagingen

‘In afgelegen gebieden in Indonesië is het juist belangrijk dat we ons richten op religieuze leiders, publieke figuren, leraren, dorpshoofden en andere mensen met aanzien. Naar deze mensen wordt geluisterd. Hun hulp is onontbeerlijk in onze strijd tegen lepra. Op kleine en afgelegen eilanden, waar alle voorzieningen en middelen zoals toegang tot medische zorg toch al beperkt zijn, is het tijdig ontdekken van lepra nog eens een extra uitdaging. Daarom is het uiterst belangrijk dat er ook op zulke plekken mensen zijn die lepra tijdig kunnen herkennen en de juiste acties ondernemen om verdere verspreiding tegen te gaan.’

Door snel te starten met de ‘Indonesië 500 Uitdaging’ voorkomen we ernstig lepraleed en kunnen we toewerken naar een wereld zonder nieuwe besmettingen, discriminatie en handicaps als gevolg van lepra.

In het oosten van Indonesië wachten ons grote uitdagingen

Het gebied waar we de ‘Indonesië 500 Uitdaging’ gaan inzetten, telt bijna 20 miljoen inwoners. Een deel daarvan woont in steden zoals Makassar, met ruim 1 miljoen inwoners een van de grootste steden in Indonesië.

Maar we gaan ook naar Morotai, een moeilijk bereikbaar klein eiland in het noorden van de Molukken. Wat al deze plekken gemeen hebben, is dat de zorgverleners die er werken, weinig kennis hebben van lepra. Met als gevolg dat lepra er ongehinderd kan voortwoekeren. Daarom willen we minimaal 500 zorgverleners bijscholen tot lepraspecialisten.