Mijn familie in Egypte gaf mij het laatste zetje: ik ging op zoek naar een baan waarbij ik de levensomstandigheden van mensen kon verbeteren, liefst wereldwijd

Stephen (33) woont samen met zijn vriendin Karlijn en kinderen Soe (5) en Sol (3) in Leiden. Sinds september 2019 werkt hij als International Communications Advisor & Brand Manager bij de Leprastichting voor het internationale netwerk (NLR). Wij gingen met Stephen in gesprek over zijn werk, zijn hobby’s en leprabestrijding.

Je aquarelleert? Kun je hier iets meer over vertellen?

‘Het is eigenlijk begonnen als een ‘coronahobby’. Mijn moeder schildert al heel lang. Ze woont alleen en door de pandemie ging het wat minder goed met haar. Ik was daar vaak en wilde op een gegeven ogenblik iets om handen hebben, iets wat ik samen met haar kon gaan doen. We kozen voor schilderen. Samen met haar heb ik mijn eerste zeilbootje geschilderd. Daarna liet het mij niet meer los en heb ik mijn eigen spullen gekocht. Los van de waardevolle momenten met mijn moeder, is het ook heerlijk om een paar uur geconcentreerd bezig te zijn en aan niets anders te hoeven denken.’

Hiervoor werkte je voor het Instituut voor natuureducatie en duurzaamheid (IVN). Waarom maakte je de switch naar de Leprastichting?

‘Mijn ouders komen uit Egypte. Toen ik in 2017 mijn vriendin daar voorstelde aan familieleden, vertelde ik meer over mijn werk. Zo had ik net een project ‘Slootjesdagen’ afgerond (kinderen op een educatieve wijze laten kennismaken met leven onder water). Zij vonden het onbegrijpelijk dat zulk werk bestond en dat ik er ook nog voor betaald kreeg. Het leven in Egypte is echt een stuk zwaarder dan hier. Er spelen andere, meer primaire, problemen en uitdagingen die meer aandacht vragen. De reactie van mijn familie was het laatste zetje. Ik speelde al langer met het idee om voor een internationale humanitaire organisatie te gaan werken. Toen kwam de vacature van de Leprastichting voorbij.’

Wist je al iets van lepra af?

‘In Egypte wonen veel mensen op straat. Vroeger ging ik regelmatig met mijn ouders terug om familieleden te bezoeken. Als kind zag ik dan leprapatiënten op straat. Mijn ouders, beiden arts, vertelden mij wat dit was. Het maakte veel indruk. De omstandigheden waarin zij soms leven is onmenselijk. Lepra is zo zichtbaar, mensen lopen vaak met een bocht om je heen en sommigen moeten bedelen om in hun levensonderhoud te voorzien. Samen met mijn moeder heb ik de Egyptische roadmovie over een voormalig leprapatiënt bekeken. Yomeddine, over een kleine jongen die door zijn vader werd achtergelaten in een leprakolonie, midden in de woestijn. Een ontroerende film waarvan mijn moeder erg moest huilen. Zij vertelde dat de film erg realistisch was gemaakt en daardoor voor haar zo herkenbaar.’

Wat houd je functie bij de Leprastichting in?

‘Ik ondersteun mijn collega’s in Nederland bij grote internationale projecten en mijn collega’s op de buitenlandse kantoren bij hun verschillende communicatieactiviteiten. Als brandmanager ben ik ook verantwoordelijk dat het merk internationaal consistent wordt doorgevoerd en zorg ik voor merkbekendheid bij internationale doelgroepen. De financiële steun van onze donateurs is enorm belangrijk maar voor de aanpak van effectieve leprabestrijding heb je meer partijen nodig. Zoals belanghebbenden in de politiek, beleidsmakers op verschillende niveaus, onderzoekers en bedrijven die grotere, internationale projecten willen financieren. Er zijn veel organisaties waar wij mee samenwerken.’

Wat viel jou op tijdens je inwerkperiode?

‘Mijn collega’s zijn zeer gemotiveerd met hart voor de zaak. Dat is mooi om te zien. Wat mij vooral opviel, was dat het opsporen en het behandelen van leprapatiënten alleen niet voldoende is. Het probleem is complexer. Er komt veel meer bij kijken om lepra de wereld uit te helpen. Ik heb het al gehad over het belang van internationale partijen en belanghebbenden. Maar ook het gevaar dat de urgentie afneemt, naarmate je het beter doet. Leprabestrijding krijgt dan minder prioriteit.’

Communicatie draagt bij aan acceptatie

‘Het vak communicatie is niet in alle landen van even grote prioriteit. Ik wil graag laten zien dat communicatie bijdraagt aan de projectdoelstellingen. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de video die wij gemaakt hebben over de effectiviteit van het preventieve medicijn. Een ambtenaar op het ministerie van gezondheid in Trinidad had deze video gezien en gaf aan dat deze video hem zou helpen om het preventieve medicijn in zijn land te implementeren. Mijn collega Anne, medisch-technisch adviseur bij de Leprastichting, heeft hem geholpen met allerlei informatie om hem te ondersteunen. Zo geeft een communicatievideo de doorslag om effectieve behandelingen over te nemen.’

Wat wil je meegeven over de Leprastichting aan sollicitanten?

‘Je komt te werken in een kleine organisatie waar je veel kansen krijgt. Hierdoor kun je veel initiatieven nemen. Zo is het een hele fijne organisatie voor mensen met een ondernemende geest terwijl je toch in loondienst bent.’

Schrijf u in voor de e-mailnieuwsbrief en ontvang nieuws en informatie over acties of volg ons op social media.