“Toen ik hoorde dat ik lepra had, raakte ik in paniek”
Tarma (60) woont samen met zijn vrouw en dochter in een dorpje op West-Java. Lepra werd bij hem te laat vastgesteld want hij had al handicaps aan zijn handen en voeten.
Tarma: “Mensen willen mij nog steeds geen hand geven omdat ze bang zijn om besmet te raken. Die angst is onterecht want ik heb mijn medicijnkuur afgemaakt en kan niemand meer besmetten.”
Ik dacht dat ik een allergie had
“De gezondheidszorg was hier niet echt proactief. Als je zelf niet naar een gezondheidscentrum ging, kreeg je ook geen behandeling. Nu is dat anders, de gezondheidswerkers gaan echt bij de mensen langs. Ik leefde gewoon met de klachten die ik had. Toen ik rode vlekken en jeuk kreeg, dacht ik dat ik een allergie had en ben toen naar de kliniek gegaan. Daar kreeg ik te horen dat ik lepra had. Toen ik het hoorde, raakte ik in paniek. Mensen met lepra worden gediscrimineerd en gepest. Gelukkig reageerde mijn familie goed. Ze moedigden mij aan de medicatie te blijven innemen, ik heb de kuur helemaal afgemaakt.”
Mensen met lepra discrimineren zichzelf
“Lepra is een lijdensweg en erg stressvol omdat mensen met lepra vaak zichzelf al discrimineren en verstoppen. Je hoeft je niet te schamen omdat je lepra hebt. Ik kom bij de mensen thuis en geef ze ook mentale steun, want met zelfdiscriminatie schaad je alleen jezelf. Als iemand de spot met hen drijft, vraag ik ze dat mij te vertellen zodat ik actie kan ondernemen. Ik ken de Leprastichting van het gezondheidscentrum en hun opleidingen aan de gezondheidswerkers. Ik ben ook trainingen gaan volgen en help nu als lepraconsulent de mensen in mijn dorp. Ik wil dat ze geen lepra meer hebben en gezond worden.”
Mijn droom is mijn dorp lepravrij te maken
Tarma: “Ik moedig leprapatiënten aan om regelmatig naar buiten te gaan en naar het gezondheidscentrum te komen. Je medicijnkuur afmaken is zo belangrijk. Als ze toch bang zijn om naar het gezondheidscentrum te gaan, ga ik met ze mee. Naast mijn vrijwilligerswerk help ik op de rijstvelden en snoei ik gras voor mijn geiten. Ik heb eigenlijk geen hobby’s en wil geen tijd verspillen. Mijn droom is om mijn dorp lepravrij te maken.”
Een wereld zonder lepra. Het moet. En het kan.
De Leprastichting werkt aan een wereld zonder lepra en zonder ernstige lichamelijke en psychische klachten als gevolg van lepra. Ons doel? Geen lepra-besmettingen meer in 2040. Dat klinkt niet alleen heel mooi, het is ook een haalbaar en realistisch doel. Met uw gift kunnen we zo snel en zo veel mogelijk mensen opsporen, testen en behandelen. Zo voorkomen we verdere besmetting. En kunnen we een einde maken aan lepra.
