Al eeuwenlang worden leprapatiënten door hun omgeving verstoten. Ook in Nederland gebeurde dat. In de Middeleeuwen werden leprapatiënten verbannen naar leprozenhuizen buiten de steden. De enkele keer dat ze zich binnen de stadsmuren vertoonden, moesten zij hun komst aankondigen door te klepperen met een klepper – een houten instrumentje met drie plankjes die met touw aan elkaar gebonden zijn. Het geluid van de klepper was voor de stadsbewoners een sein om afstand te bewaren om besmetting te voorkomen. Voor de leprapatiënten was het een beroep op de medemens om een aalmoes te geven om zo te kunnen overleven. Woorden als klaploper, verklikker en klikspaan herinneren aan de tijd van de klepper.

Schrijf u in voor de e-mailnieuwsbrief en ontvang nieuws en informatie over acties of volg ons op social media.